Nie ma tu jakiejś wielkiej filozofii. Wydźwięku. Przesłania. Ot musical, kawał porządnego kina, opowiadającego o trochę zwariowanej historii. I właśnie o to chodzi - że bardzo dobrze się ogląda tą "Najsmutniejszą piosenkę świata". Że można troszeczkę odpocząć i przy okazji poglądać coś dobrego. A ten moment kiedy cała sala zaczęła klaskac, bo "Polska pokonała Niemcy" zapamietam długo :)